Empireum

Pulsoksymetry

upm60
Pulsoksymetr uPM60
69b5f85da08d181d48515c6d41e3e0a5_S[1]
Pulsoksymetr napalcowy PC-60B1
0fcccca5b510e5bb86a94045046d252d_S[1]
Pulsoksymetr napalcowy S9

Pulsoksymetry to niewielkich rozmiarów urządzenia elektroniczne, które służą do przezskórnej oceny wysycenia krwi tlenem. Pomiar odbywa się w sposób całkowicie bezinwazyjny, czyli z zachowaniem ciągłości tkanek. Inną funkcją, którą oferują pulsoksymetry, jest mierzenie częstotliwości pracy serca, określanej potocznie jako puls. To jedna ze skuteczniejszych i często wykorzystywanych w diagnostyce metod metrologicznych.

Pulsoksymetr to małe urządzenie elektroniczne, które służy do pomiaru saturacji, czyli nasycenia krwi tlenem. Pulsoksymetr mierzy również częstotliwość pracy serca, czyli puls. Pulsoksymetr jest prosty i bezbolesny w użyciu - wystarczy założyć go na palec i odczytać wynik na wyświetlaczu.

Pulsoksymetr jest przydatnym narzędziem do monitorowania stanu zdrowia osób z chorobami układu oddechowego lub sercowo-naczyniowego, takimi jak astma, POChP, niewydolność serca czy bezdech senny. Pulsoksymetr może również ostrzec przed hipoksemią, czyli niedotlenieniem organizmu, które może być groźne dla życia.

Pulsoksymetr znajduje zastosowanie w różnych sytuacjach, takich jak:

  • opieka nad pacjentem w szpitalu lub w domu;
  • tlenoterapia domowa lub szpitalna;
  • sporty wysokościowe lub ekstremalne;
  • diagnostyka i leczenie zaburzeń snu;
  • profilaktyka zdrowotna i poprawa jakości życia.

Pulsoksymetr jest łatwo dostępny i niedrogi - można go kupić w aptece, sklepie medycznym lub przez internet. Cena pulsoksymetru zależy od jego jakości, funkcji i marki - zwykle mieści się w przedziale od kilkudziesięciu do kilkuset złotych.

Jak czytać i interpretować wyniki pulsoksymetru?

Wynik pomiaru pulsoksymetru składa się z dwóch wartości: saturacji (SpO2) i pulsu (PR). Saturacja to procent hemoglobiny nasyconej tlenem w stosunku do całkowitej ilości hemoglobiny we krwi. Puls to liczba uderzeń serca na minutę.

Saturacja powinna wynosić co najmniej 95%, a puls powinien być w granicach normy dla wieku i stanu zdrowia pacjenta. Norma pulsu dla dorosłych wynosi 60-100 uderzeń na minutę, a dla dzieci 70-120 uderzeń na minutę.

Jeśli saturacja jest niższa niż 95%, może to świadczyć o niedotlenieniu organizmu. Jeśli saturacja spada poniżej 90%, stan ten nazywa się hipoksemią i wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej. Hipoksemia może być spowodowana przez różne czynniki, takie jak:

  • choroby układu oddechowego (np. astma, POChP, zapalenie płuc);
  • choroby układu sercowo-naczyniowego (np. niewydolność serca, zatorowość płucna);
  • niedokrwistość (np. niedobór żelaza, witaminy B12 lub kwasu foliowego);
  • zatrucie tlenkiem węgla lub innymi substancjami toksycznymi;
  • przebywanie na dużej wysokości lub w warunkach niskiego ciśnienia atmosferycznego.

Jeśli puls jest zbyt wysoki (tachykardia) lub zbyt niski (bradykardia), może to świadczyć o zaburzeniach rytmu serca lub innych problemach zdrowotnych. Nieprawidłowy puls może być spowodowany przez różne czynniki, takie jak:

  • stres, emocje, lęk;
  • wysiłek fizyczny, gorączka, ból;
  • nadczynność lub niedoczynność tarczycy;
  • niedoczynność nadnerczy;
  • niedobór lub nadmiar elektrolitów (np. potasu, sodu, wapnia);
  • leki (np. beta-blokery, stymulanty, antyarytmiki);
  • choroby układu sercowo-naczyniowego (np. zawał serca, migotanie przedsionków, wady zastawkowe).

Wynik pomiaru pulsoksymetru może być również zakłócony przez różne czynniki, takie jak:

  • ruch palca lub całego ciała;
  • zimne lub wilgotne palce;
  • lakier do paznokci lub sztuczne paznokcie;
  • słabe oświetlenie lub silne światło zewnętrzne;
  • niski poziom hemoglobiny lub obecność hemoglobiny nieprawidłowej (np. karboksyhemoglobiny, methemoglobiny);
  • obecność barwników we krwi (np. błękit metylenowy, indocyjanina zielona).

Dlatego wynik pomiaru pulsoksymetru należy traktować jako orientacyjny i nie zastępuje on dokładnej diagnostyki lekarskiej. Jeśli wynik jest nieprawidłowy lub budzi wątpliwości, należy skonsultować się z lekarzem lub ratownikiem medycznym.

Czytaj mniej Czytaj więcej